ROSARIUM

Świat wcale nie jest taki, jakim go widzimy – osiągnięcia współczesnej wiedzy dostarczają na to twierdzenie niepodważalnych dowodów. Ludzkie oko jest w stanie widzieć jedynie małą cząstkę tego, co nas otacza.

Zanurzeni w nieuchwytnej naszym zmysłom i przyrządom czarnej materii ciągle więcej nie wiemy, niż wiemy. Imperatyw badania mikro- i makro-kosmosu stale granice wiedzy/niewiedzy przesuwa odsłaniając coraz to nowe obszary eksploracji naukowej. Badanie świata jest istotnym elementem łączącym artystów i naukowców; obie grupy jednak operują coraz bardziej elitarnymi językami, a więc trudno dostępnymi dla ogółu.

W klimacie takiego, siłą rzeczy bardzo skrótowo przedstawionego myślenia, powstała kolekcja „Rosarium”. Stanowi ona opowieść o różach widzianych inaczej, w innym spektrum, w innej skali, z wykorzystaniem odmiennej optyki  – jest próbą wniknięcia w specyficzny „różany” mikrokosmos w sposób ludzkiemu oku niedostępny. Ukazuje świat alternatywny, podlegający jednak uniwersalnym prawom życia, w którym funkcjonują  procesy starzenia, śmierci i kontynuacji – i w którym mogą koegzystować różne prawdy na ten sam temat.